MIAU MIAU

Uwielbiam koty! To naprawdę niezwykłe zwierzęta. Takie... magiczne? Podoba mi się, że są tak niezależne - to one decydują, kiedy chcą mieć kontakt z ludźmi, nie potrzebują czyjejś łaski, mają swoją godność. Potrafią w jednej chwili z naszego przyjaznego pupila, który przytula się do nas i ociera o nogi, zmienić się w drapieżnego tygrysa.
Wiele ludzi uważa to za wadę, ale ja uważam, że koty to naprawdę mądre i piękne stworzenia. Sama mam w domu takiego - wielki z niego ( a właściwie z niej) indywidualista. Mimo wszystko, dogadujemy się. Być może dlatego, że sama jestem trochę jak kot, nie wiem...:)


"Umrzeć - tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek. "

A przygoda z malowaniem - jak widać - rozwija się.